Het is september 2010 als ik op 18 jarig leeftijd slaag voor het auto rijbewijs. Omdat er dan een wereld voor je opengaat wil je dan meteen een auto hebben. Natuurlijk moest dit een opel zijn. Het liefst een ouderen zodat ik er mee kon deelnemen aan ritten en treffens. Na een beetje rondkijken op internet naar een Ascona of Rekord kwam ik bij een Ascona SR uit 1983 terecht. Deze 1.6S was zuinig genoeg en had toch het vermogen er een aanhanger mee te kunnen trekken. Ook stond de auto niet ver van huis, namelijk bij Jan in Beugen. Na een telefonische afspraak ben ik samen met mijn vader en oom gaan kijken, en ik was meteen weg van de auto. Mooie sportieve rode kleur, erg netjes van binnen en de roest viel me ook erg mee. De auto had op dat moment 63000km gereden. Na een proefrit en een nachtje slapen besloten de auto te kopen en zo geschied. Op 22 Oktober 2010 werd ik eigenaar van mijn eerste eigen auto, een Ascona SR uit 1983.
Na enkelen jaren met de auto gereden te hebben werd deze steeds slechter. En in het najaar van 2012 besloten de auto te gaan restaureren. Mijn oom Bert heeft veel ervaring met het restaureren van autos dus zijn we er samen aan begonnen. Allereerst zijn we begonnen met de achterkant. Na het demonteren van de trekhaak is daar het plaatwerk verwijdert. Dit stuk was slecht geworden en is vervangen door een nieuw origineel stuk. Vervolgens hebben we de wielkasten achter aangepast. Deze hebben we meteen dicht gelast, zodat er geen vuil meer kan verzamelen in de randen. Daarna zijn we begonnen aan de grondbalken. Deze waren na een korte inspectie met schroevendraaier verandert in gatenkaas. Omdat dit een lastiger stukje plaatwerk is, hebben we hier gebruik gemaakt van stukken uit een overzetbalk.
Na de grondbalken in orden te hebben gemaakt, zijn we verder gegaan met de A-stijlen, binnenschermen en de neus. Omdat plaatwerk voor een C ascona vrij eenvoudig en gunstig te vinden is, is de auto voorzien van 2 nieuwe buiten voorschermen en een nieuwen keienvanger. Ook de deuren zijn vervangen voor originelen deuren van GM. Na een aantal maanden was de auto klaar met het plaatwerk en werd het tijd voor de volgende fase, het spuitklaar maken. Omdat nu al het las en plaatwerk aan de auto klaar was werd het tijd voor de volgende fase. Omdat ik de auto compleet wou spuiten moest het oude lakwerk verwijdert worden. Hiervoor koos ik voor de methode van afbijten. Hierdoor wordt de auto helemaal blank en kan deze weer mooi nieuw gespoten worden. Omdat Bert zijn werkplaats voor anderen dingen nodig had, is de auto verhuisd naar de garage van mijn oma. Hier had ik alle tijd en ruimte om in m’n vrijetijd aan de auto te werken. Mijn extra genomen vakantie was inmiddels op, dus al het komende werk moest toch na werktijd en in het weekeinde gebeuren. Ongeveer 6 liter afbijtmiddel en avonden afbijten, steken en slijpen was de auto helemaal kaal.
Omdat de auto voor zijn restauratie was voorzien van verschillende stickers welke niet meer verkrijgbaar zijn, hebben we de SR letters mee laten spuiten. Hiervoor heb ik een afdruk gemaakt van de letters, en deze laten maken door een reclame bureau. Zo konden de letters afgeplakt worden, en dus meegespoten worden in de lak. Het totale spuit proces heeft zo’n 2 maanden geduurt. Begin januari 2013 komt de auto terug van de spuiter en kan het opbouwen beginnen.
Na terugkomst van de spuiter zijn we eerst begonnen met het APK klaar maken van de auto. Die was namelijk bijna verlopen, en omdat schorsen voor 3 weken geen zin had, wouden we de auto zo snel mogelijk op de keuring hebben. Hiervoor hoeven namelijk niet alle sierlijsten en dergelijken aanwezig te zijn. Alle onderdelen werden gemonteerd en de auto werd gelukkig de eerste keer goedgekeurd. Nu konen we rustig aan alle verdere onderdelen als alle nieuw gespoten sierlijsten (Bij een SR zijn die antraciet gespoten in plaats van chroom), de trekhaak en mistlampen monteren. Ook is er een nieuwe achterklep spoiler op gemonteerd, een nieuwen gril, en zijn op alle deuren en opendak nieuwen rubbers gekomen. Nu is de auto na een restauratie van 6 maanden eindelijk af.
De originele Ascona SR velgen hadden in die 30 jaar ook wat meegemaakt. Deze zijn door een gespecialiseerd bedrijf helemaal gestraald en gepoedercoat. Omdat de juiste kleur niet als poedercoating verkrijgbaar is, zijn de velgen daarna door een spuiter in de juiste kleuren (zwart en zilver) gespoten. Op 11 juni 2013 ben ik met de auto onderweg naar een training in Tilburg als er in de file op de A59 een medeweggebruiker niet oplet en in de file achter op mijn Ascona rijd. Gelukkig zat daar een trekhaak in de weg die verder schade voorkwam, maar doorstoten op de voorligger kon helaas niet voorkomen worden, een flinke schade aan de voorkant was het gevolg. Ik mocht dan ook niet meer verder rijden van de aanwezige agenten. Door de afsleepdienst is de auto naar het bergingsbedrijf in Shertogenbosch gebracht. Omdat de auto me nogal dierbaar is heb ik meteen een oom bereid gevonden de auto direct op te halen met de aanhanger. Opnieuw konden we de auto in orden gaan maken.
Gelukkig duurt het niet lang voor de auto weer op de weg staat. Omdat ik kort na de aanrijding een oude Corsa van mijn neef had gekregen was het niet langer nodig dagelijks met de ascona te rijden. Omdat ik dit door mijn vele kilometers per jaar ook een beetje riskant vond worden besloten de auto als echte oldtimer te gaan gebruiken.
De auto is nu compleet gerestaureerd, maar aan de motor was buiten de gebruikelijke onderhoud beurten en distrubutieriem wisselen niks gedaan. Omdat er intussen een aantal keringen en pakkingen slecht waren geworden en lekte werd het in het voorjaar van 2016 tijd deze te reviseren. Hiervoor is de motor gedemonteerd en compleet voorzien van nieuwen pakkingen en keringen, nieuwe lagerschalen en zuigerveren. Ook de kop is compleet gereviseerd. Eind april hing de motor weer op zijn plaats, juist op tijd om met de ascona naar het jahrestreffen van de Alt-opel IG te gaan. Deze rit van ruim 700km heeft de auto zonder problemen afgelegd, met de Eriba caravan er achter.
